Πελαντάν, Ιωσηφίνος

(Peladan, 1859 – 1918). Γάλλος συγγραφέας. Μετά τις σπουδές του στο παρισινό κολέγιο των Ιησουιτών, επιδόθηκε ιδιαίτερα στην ελληνική φιλολογία. Ταξίδεψε στην Ιταλία, όπου μελέτησε τα έργα της ιταλικής Αναγέννησης και το 1882 κυκλοφόρησε το πρώτο του έργο με το τίτλο Ιστορία και θρύλος της Μαρίας Ντελόρμ. Το έργο που τον έκανε γνωστό, Το υπέρτατο ελάττωμα (1884), είναι διάχυτο από μυστικιστικές και θρησκευτικές θεωρίες. Ο Π. ήταν σφοδρός αντισημιτιστής και ίδρυσε αντισημιτική οργάνωση με το όνομα Ρόδινος Σταυρός (Rose Croix). Από τα έργα του τα σπουδαιότερα είναι τα μυθιστορήματα: Η περίεργη (1855), Ιστάρ (1888), Η νίκη του συζύγου (1889), Ο ανδρόγυνος (1891), Ο γυναίκανδρος (1895), Προμηθέας (1900) και Η υπέρτατη αρετή (1900). Από τις μελέτες του, ιδιαίτερα αξιοσημείωτες είναι οι ακόλουθες: Οχλοκρατική τέχνη (1888), Το θέατρο του Βάγκνερ (1826), Η γη του Χριστού (1900) και Τα δράματα της συνείδησης (1912). Έγραψε επίσης θεατρικά έργα που παίχτηκαν στο αρχαίο θέατρο της Νιμ, όπως ο Ορφέας, Το μυστήριο του Γκάαλ, Ο πρίγκιπας κ.ά. Ο Π. μετέφρασε στη γαλλική τη μελέτη του Λεονάρντο Ντα Βίντσι Περί ζωγραφικής.